داده های انحصاری ظلم علیه جامعه هستند. در زیر برخی از مشکلات این داده ها آورده شده است:
عمده پولی که شما خرج می کنید پول داده ای است که انحصار شده و از دسترس شما خارج شده است. هزینه ماده و زیرساخت و ... در بسیاری از چیز ها ناچیز و در بعضی موارد (مانند نرم افزارها، کتاب ها و ...) صفر مطلق است. این هزینه اضافی که از انحصار داده به ما تحمیل می شود در زنجیره تولید انباشته می شود و به صورت مضاعف اعمال می شود و داده های هر قسمت از این زنجیره که عمومی شود روی هزینه تاثیر مثبت دارد. مثلا فرض کنید که می خواهید رب گوجه فرنگی تولید کنید و مثلا تولید آن به یک کوره و یک دستگاه بسته بندی نیاز دارد. اگر طرح کوره یک داده عمومی باشد یا نرم افزار طراحی که برای ساخت دستگاه بسته بندی استفاده می شود داده عمومی باشد هزینه تاسیسات و در نتیجه هزینه تولید رب کاهش می یابد.
برای مثال کشور A با کشور B دشمن است ولی تجهیزات برقی اش را از کشور B می خرد. طرح های این تجهیزات انحصاری است و ممکن است کشور B یک درپشتی در این تجهیزات کار گذاشته باشد و بتواند با یک دکمه، برق کشور A را قطع کند. اما اگر داده های آن تجهیزات عمومی بود، کشور A می توانست درپشتی را تشخیص داده و حذف کند یا اصلا خود دست به تولید تجهیزات بزند. این مساله در دنیای نرم افزار بسیار مهم است. نرم افزارهای انحصاری عموما بد افزار هستند و به کاربر آسیب می رسانند.
اگر هر کسی داده هایش را انحصار کند، چرخی که باید یک بار اختراع می شد توسط هر انحصار کننده باید دوباره اختراع شود.